Tot de dood ons scheidt
***gepubliceerd in Zij aan Zij, 29 januari 2023*** Ik checkte even in de achteruitkijkspiegel of mijn make-up nog goed zat. Jij verbergt het onder je leren jasje en je mascara, had Saskia gezegd. Stoere meid met een grote mond en een klein hartje.Ik stapte uit.De betonnen parkeergarage was even deprimerend als altijd. Het lage plafond met de buizen, het halfduister en de kille vochtigheid vermengd … Lees verder Tot de dood ons scheidt
Room in New York
Vroeger, als hij thuiskwam, bracht hij bloemen mee en kuste en omhelsde haar. Ze zwierden samen rond de tafel tot zij, lachend, zich lostrok en op de piano voor hem speelde, haar compositie, voor hem.Ze dineerden bij kaarslicht en vergaten soms te eten, omdat hun ogen de ander wilden kennen en hun handen elkaar steeds zochten.Ze wandelden ’s avonds gearmd door de stad en zaten … Lees verder Room in New York
Toen, lang geleden
Het was die dag dat mijn oom er met gierende banden vandoor ging en zijn hoge hoed bij ons thuis had laten liggen. Mijn moeder sprak daarna niet meer met me dus ik was maar buiten gaan spelen.Ingrid was er en we gingen naar het park. Ik vertelde dat mijn oom was geweest en dat hij altijd iets lekkers meebracht. Dat hij dit keer chocola … Lees verder Toen, lang geleden
De liefde
Ze strijkt met haar vinger langs de wangen op de foto, langs de baardloze kin, over het weelderige, donkere haar. De ogen kijken haar stralend aan, de hand om een verrekijker, half geheven. Ze weet het nog als de dag van gisteren: de heide bloeide, kijk, je kon zelfs de bloemetjes nog in zijn haar zien zitten. En vlak nadat ze de foto genomen had, … Lees verder De liefde
Dromen
Ik loop op het Groene Pad. Het is winter en de vorst heeft een dun laagje ijs gelegd op de vaart. Voor mij op het pad zit een groepje putters zaadjes te zoeken, hun rode en gele kleuren jubelen in de zon. Ik stop en neem het blij in mij op, maar als er een hond aan komt rennen, vliegen ze de bomen in. De … Lees verder Dromen
De Bruiloft
Hij deed de deur van het gebouwtje open en stapte naar binnen, de garderobe in. Hij veegde zijn voeten en ritste zijn jas los. Een vrouw kwam uit een deur met het bordje toilet, knikte naar hem en opende een andere deur. Het geluid van druk praten en gerinkel van kopjes en glazen, dat hij al gedempt gehoord had, werd sterker en een paar tellen … Lees verder De Bruiloft
Kleine lawines
*** gepubliceerd in Zij aan Zij, 23 december 2021*** De sneeuw knerpte onder onze voeten. De verstilde witte sprookjeswereld werd langzaam schemerig, en we waren nog lang niet in de buurt van de auto. Toch was het nog steeds een prachtige boswandeling. ‘Bij de lantaarnpaal linksaf, grapte Bianca, ‘dan komen we bij de kleerkast. Even pauze met een kopje Engelse thee lijkt me wel lekker.’ … Lees verder Kleine lawines
De leugen
Het was tien uur en in de grote keuken op de afdeling chirurgie druppelden de verpleegkundigen binnen voor de koffie. Er werd informatie uitgewisseld over patiënten, wat er straks eerst moest gebeuren, maar al gauw kwam het gesprek op het uitje dat het personeel had gehad afgelopen vrijdag. Het fonduen, de lekkere hapjes, de partners – sommigen hadden ze voor het eerst gezien – en … Lees verder De leugen
Zomersneeuw
Sylvia haalt een doek over de natte tafel. De witte spetjes blijken geen vogelpoep, maar natte pluisjes te zijn. Ze besluit niet de hele tafel te doen, alleen het stukje dat ze nodig heeft voor haar ontbijtspullen. Ze haalt het blad met thee en boterhammen. Ze zucht tevreden. Wat is het hier toch altijd heerlijk zitten. Een weelde van groen! De tuin staat vol bloemen, … Lees verder Zomersneeuw
Twee damesfietsen
***Dit verhaal is gepubliceerd in Zij aan Zij, 21 april 2021*** Ik zit tussen het fluitenkruid en kijk naar de kevers die over de bloemen lopen. De zon verwarmt mijn hoofd en een windje geeft net genoeg verkoeling. Wat een zalige dag. Een mengeling van loomheid en diepe blijdschap doorstroomt mij.In het ruisende riet vlakbij laten karekiet en rietzanger hun levendige lentezang horen en daarachter … Lees verder Twee damesfietsen
Anna van Velden 