De houten IKEA-klok tikte de minuten weg. Han zat in zijn nette pak op de versleten bank, zijn tas stond bij de deur. Hij staarde naar de jongens die op het kale pleintje voor ons huis aan het voetballen waren. Ik wist dat hij zenuwachtig was voor de vergadering van zijn afdeling. En dat maakte het veel moeilijker. Ik deed weer koffie in de mokken. … Lees verder Belangrijk